Ik ben niet zo’n ‘dare-devil’. Ik ben eigenlijk meer van het ‘doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg’. Maar soms word je meegezogen in het enthousiasme van je huisgenoten….😉

Deze vakantie hadden we besloten een paar dagen naar de zon te gaan. Lekkere temperaturen, zonnetje op de bol en genieten van al het moois dat het land te bieden heeft.

We zijn niet van die mensen die tijdens hun vakantie vooral aan het zwembad willen liggen, boekje willen lezen en zo volledig tot rust komen. Wij vinden vaak rust door activiteiten te ondernemen. Dingen te bezoeken, steden te ontdekken en nieuwe herinneringen te maken.

Tja, en zo kan het dan ineens gebeuren dat je met je mountainbike ergens in het midden van de woestijn staat!!

Nogmaals, ik ben niet echt avontuurlijk en was niet meteen enthousiast over het idee. Alleen? Hoezo alleen? Zijn er dan geen andere mensen in de omgeving? En hoezo geen bereik daar? Wat dan als er wat gebeurt? Wat? Zien hoe het donker wordt in de woestijn? En hoe komen we dan ooit weer terug?

Je snapt het waarschijnlijk al, ik zag vooral beren op de weg. En mijn gevoel was niet echt positief.

Ik besloot uiteindelijk de situatie eens anders te bekijken en me voor te stellen wat een unieke kans het zou zijn om dit te gaan doen. Te denken aan wat ik allemaal zou gaan meemaken en beleven. En weet je wat er toen gebeurde? Ik kreeg er ineens steeds meer zin in. Het was me gelukt om een negatief gevoel om te buigen naar een positief gevoel.

Wat een geweldige ervaring was dit! Ik heb genoten van de prachtige omgeving, de stilte om ons heen en vooral de ondergaande zon was GEWELDIG.

Door om te denken was het me gelukt om van een TE spannende activiteit een TE GEKKE activiteit te maken.

Ik kan het iedereen aanraden om dit ook eens te proberen. Bedenk iets waar je tegenop ziet of wat je heel spannend vindt. En probeer eens een positieve draai aan je gedachten te geven. Moet je eens zien wat dit met je gevoel doet!!!

Volgens mij heb ik het al vaker aangegeven: ik ben gewoon niet zo sportief.

En ja, natuurlijk weet ik hoe belangrijk het is om te bewegen, hoe gezond het is wanneer je hart op z’n tijd even een flinke dosis beweging krijgt en hoeveel voordelen een gezond lichaam heeft.

Maar toch….. Het aanleren van een goede gewoonte terwijl je net niet voldoende voordelen ziet (want jeetje, wat zit die bank toch lekker 😉) is gewoon hartstikke lastig.

En ik doe echt wel mijn best. Iedere keer weer probeer ik te gaan sporten. Schaf ik een outfitje en abonnement aan en begin ik voortvarend aan een nieuwe poging.

Om er eigenlijk altijd weer achter te komen dat mijn nieuwe poging weinig tot geen kans van slagen heeft.

Maar nu ben ik erachter en snap ik waarom het me tot nu toe niet lukte. Ik heb al die jaren te weinig voordelen ervaren van de nieuwe situatie. Waardoor het volhouden gewoon te lastig was. Het kostte te veel tijd, ik kreeg vaak last van bepaalde gewrichten, voelde me vaak niet comfortabel in mijn outfitje en voelde me er onder aan de streep dus gewoon niet beter bij.

Nu heb ik iets gevonden wat ik al een hele tijd vol weet te houden. Waar ik geen outfitje of abonnement voor nodig heb: Wandelen!

En ook al is het het afgelopen jaar er wat minder van gekomen, toch ben ik al die tijd wel in beweging gebleven. En dat is waar het om gaat.

De afgelopen week weer met meer energie en zin aan het lopen gegaan. Grote voordelen voor mij: Ik kan het vaak combineren (lopen naar de supermarkt, rondje lopen voordat ik een werkafspraak heb), ik hoef er niet voor om te kleden en daarna te douchen, ik krijg geen blessures maar mijn lijf blijft wel soepel en door het wandelen kan ik lekker mijn hoofd leeg maken.

Wandelen levert mij meer voor- dan nadelen op en dan blijkt het volhouden ook ineens een stuk makkelijker.

Dus wil jij iets veranderen? Denk dan vooraf goed na wat de voor- en nadelen zijn van het in stand houden van de huidige situatie. Zoek naar een alternatief waarbij je voldoende voordelen voor jezelf kunt bedenken. En ga daar dan mee aan de slag. Ik weet zeker dat je kans op slagen dan veel groter is!

Wil je weten wat ik voor jou kan betekenen? Neem dan hier contact met me op of vraag hier een vrijblijvend kennismakingsgesprek aan.

Ik hou van lezen. Geef me een boek en ik verslind em. Ik ben dus regelmatig op zoek naar een nieuw boek en zie de laatste jaren iets gebeuren.

Want er lijkt maar geen einde te komen aan alle zelfhulp-boeken. Boeken met pakkende titels als: Gelukkig in 40 dagen, omgaan met teleurstellingen, 20 kilo afvallen in 20 dagen, een opgeruimd huis in een week en ga zo maar door.

En ja, zeg nou zelf, dat willen we toch allemaal? Een boek lezen, het stappenplan en de handige tips opvolgen en tadaa, al onze problemen zijn verdwenen als sneeuw voor de zon.

Natuurlijk moet iedereen zelf weten of hij/zij deze boeken koopt, maar vergeet niet dat het in veel gevallen om een standaardoplossing gaat. Doe dit en daarna is alles goed.

Voor sommige mensen werkt dit prima. Zij hebben alleen een beetje extra kennis nodig en kunnen daarna prima met zichzelf aan de slag. Maar vaak is er meer aan de hand.

Bij veel van mijn klanten vind ik vaak héél veel van dit soort boeken. Allemaal met dezelfde strekking. En toch sta ik dan ineens in de kamer. Omdat al die boeken toch net niet doen wat ze beloven. Schijnbaar werkt de ultieme oplossing toch niet helemaal…

Ik bied in mijn werk geen formule. Geen instant-oplossing voor geluk. Omdat ik er van overtuigd ben dat het, helaas, niet zo eenvoudig werkt. Ik geloof niet in DE oplossing, maar geloof zeker wel dat er voor iedereen EEN oplossing is.

Om hierachter te komen, gaan we samen aan de slag. Komen we erachter waar jij echt behoefte aan hebt, bekijken we jouw situatie en zoeken we samen naar oplossingen die zowel een antwoord zijn op jouw vraag, als een oplossing die bij jou past. En dat is toch wat anders dan een zelfhulp-boek.

Benieuwd wat ik voor jou kan betekenen? Neem dan hier vrijblijvend contact met me op.

Oei, wat is dat toch lastig, je eigen grenzen goed aangeven.

Ik merk dit ook zo af en toe bij mijn klanten. Zij gaan dan op zoek naar mijn grenzen. En testen uit welke speelruimte zij krijgen om over mijn grenzen heen te stappen.

In bijna alle gevallen gaat het hierbij om klanten die dit niet bewust doen. Zij hebben vaak al van alles meegemaakt in hun leven en hebben soms te maken met psychische aandoeningen die dit gedrag verklaren.

Reden te meer om voor mezelf heel helder te hebben waar mijn grenzen liggen. Wat mag de ander van mij verwachten? En waar ben ik niet verantwoordelijk voor? Wat voelt goed en wat kan ik de ander bieden?

Hoe helderder ik dit voor mezelf heb, hoe beter ik dit ook uit kan dragen. Vanaf de eerste dag. Zodat de ander al snel voelt dat zij geen speelruimte krijgen om over mijn grenzen heen te stappen.

Niet altijd makkelijk (want hé, ook ik wil het liefste de hele wereld helpen….😉), maar wel superbelangrijk.

Dus herken je het bovenstaande verhaal en vind jij het erg lastig om je grenzen aan te geven?

* Denk na over wat je wilt. En wat niet.
* Wees duidelijk naar de ander toe.
* Ben consequent.

En onthoud: Je grenzen aangeven is niet egoïstisch!

Door dit te doen leer je de ander hoe jij wil dat hij/zij met jou omgaat. Fijn voor de ander, maar vooral fijn voor jezelf! 💛

Wil je leren om beter je eigen grenzen aan te gaan geven? Neem dan hier gerust contact met me op.

Er was eens een moment dat een leidinggevende tegen mij zei: “Waarom horen we jou niet vaker tijdens een vergadering? Tijdens de vergadering ben je zo stil en daarna kom je vaak met de beste ideeën.” Ik gaf aan dat ik altijd graag eerst goed over dingen na wil denken en dus niet te snel mijn mening wil delen.

De leidinggevende keek mij toen aan en zei: “Doe dat toch maar eens. Want wanneer jij denkt dat je er iets uit flapt, heb jij er toch al zeker 10 keer over nagedacht.”

Ik nam deze woorden mee (ik moest er tenslotte eerst goed over nadenken….😉) en besloot na een paar dagen om het toch eens te gaan proberen. Ik nam het besluit om de eerstvolgende vergadering tenminste 1 keer iets te zeggen.

Wat er gebeurde…

En weet je wat er gebeurde? Iedereen luisterde naar wat ik te zeggen had. En het bleek ook nog eens een goed idee! En de keer erop lukte het me niet meteen om te reageren, maar zei ik “Vinden jullie het goed dat ik hier even over nadenk, dan kom ik hier straks nog even op terug, want ik vind dit een belangrijk onderwerp waar ik ook graag wat over wil zeggen.”

Gaandeweg kwam ik erachter dat ik, juist door het te doen, er steeds meer handigheid in kreeg. En groeide mijn zelfvertrouwen. Had die leidinggevende het toen niet gezegd, dan had ik het nu misschien nog steeds niet gedaan. En had ik toen niet het besluit genomen om te starten en het ‘gewoon’ een keertje uit te proberen, dan had het ook nooit van de grond gekomen.

Waarom ik dit verhaal graag met jullie wil delen? Omdat het voor een (groot) deel van jullie ook zo zal werken. 
Wanneer je het lastig vindt om meer rust en overzicht in je huis, hoofd of agenda te krijgen, dan vertel ik je nu dat ik zeker weet dat jij dit prima kunt. Maar je moet gaan zoeken naar een manier die bij je past. En daar kom je pas achter wanneer je het gaat doen.

Probeer het ook

Gun jezelf kleine stapjes en ook de nodige misstapjes, maar neem vandaag nog het besluit om te gaan starten. Ga oefenen, kom erachter wat bij je past en wat niet. Leer nieuwe dingen en groei. Want dat is het mooiste wat er bestaat! ❤️

Veel van mijn klanten schamen zich voor de situatie waar ze in terecht zijn gekomen. Ze geven vaak al bij de deur aan dat ik vooral niet moet letten op de rommel of zijn er van overtuigd dat ik nog nooit zoiets gezien heb.

Maar weet je? Ik vind dat helemaal niet interessant. Ik vind het superknap dat de ander de stap heeft genomen om mijn hulp in te roepen. En wat er ook gebeurd is of hoe het ook komt, ik ga vanaf dat moment aan de slag om de ander te leren weer overzicht te krijgen.

Veel mensen hebben namelijk alle mogelijkheden om het te leren. Misschien alleen tot nu toe nog niet (omdat ze het vroeger nooit geleerd hebben). Of nu even niet meer (omdat ze in een situatie terecht zijn gekomen die er voor zorgt dat iemand in de ‘overleef’-stand terecht komt). Of niet op de standaardmanier (omdat de hersenen net wat anders functioneren).

Hoe we beginnen is dus niet interessant. Wat de ander kan leren des te meer. En dat is waar ik bij kan helpen.

Wil je graag meer informatie over wat ik voor jou kan betekenen? Neem hier contact op met De Ruimtecoach.

Ik wil je graag even meenemen naar afgelopen week.

Ik was een weekje op wintersport. We komen hier al aardig wat jaar. En ondanks dat ik niet ski, vermaak ik me altijd opperbest. En toch miste er dit jaar wat.

Het was prachtig weer en ineens had ik het gevoel dat ik ook op de piste wilde zijn. Ik heb eigenlijk al vanaf kinds af aan altijd geskied. Ik was nooit een echte held, maar het ging me toch altijd wel redelijk goed af.

Maar er was een jaar, waarin de pistes heel ijzig waren en ik, doordat ik uit moest wijken voor iemand anders, de grip verloor en een harde klapper maakte op het ijs.

Ik heb nog lang last gehad van deze val en uiteindelijk heeft het er zelfs voor gezorgd dat ik jarenlang niet meer geskied heb. Ik werd bang en daardoor vond ik het ook niet leuk meer.

Wel willen

Maar dit jaar kwam dus ineens dat gevoel opborrelen dat ik ook op de piste wilde zijn. Maar ja, toen kwam dus ook het moment dat ik iets met mijn angst moest.

Ik stelde mezelf de vraag of ik het echt wilde en zo ja, hoe ik het wilde gaan doen.

En ik realiseerde me dat ik het echt graag wilde. En het is gelukt!

Stapje voor stapje

Hoe? Door stapje voor stapje aan de slag te gaan. In mijn eigen tempo, op een manier die bij mij paste. Eerst op een bijna vlakke helling, daarna een halve dag op de makkelijkste blauwe piste en uiteindelijk zelfs mee met de rest de gletsjer op.

Er waren lastige momenten. Dat ik voor een steil stuk stond en dacht dat ik het niet kon. Op die momenten hielp mijn man mij door zelf rustig te blijven, wat vragen te stellen en mij uiteindelijk zelf de keuze te laten of ik door wilde.

Door de keuze te maken om het te gaan doen (in beweging te komen) en daarna stapje voor stapje aan de slag te gaan, kreeg ik steeds meer zelfvertrouwen. En niet alleen dat. Ik was trots op mezelf en kwam erachter dat ik het prima kon. En dat ik er weer plezier in had. Heel veel plezier zelfs!

Had ik het al eerder weer moeten gaan doen? Ik denk het niet, want nu was het moment dat ik er echt voor wilde gaan. Het kwam uit mezelf en dat heeft er voor gezorgd dat het me ook gelukt is.

Wat past bij jou?

Wat ik eigenlijk met dit verhaal wil zeggen? Ik denk dat je het al kunt raden…. Wanneer je iets echt graag wil, bedenk dan goed wat jij nodig hebt. Wat past bij jou om het voor elkaar te kunnen krijgen? En in welk tempo wil je dit doen?

En zorg ervoor dat je voor de lastige momenten, iemand naast je hebt staan die je kan steunen en er voor je kan zijn. Een vriendin, familielid of bekende. Of juist een onbekende, die voor jou het steuntje in de rug kan zijn.

Zodat je, wanneer het je lukt om stapje voor stapje aan de slag te gaan, trots kunt zijn op jezelf.

Want ik kan je zeggen dat dat een heerlijk gevoel is!!! 💛

Wil je meer informatie, neem dan contact op:
https://www.deruimtecoach.nl/contact/

Vorige week ging ik met mijn mannen een paar daagjes naar Zuid-Limburg. En waar ze (en vooral ik ook 😉) vroeger blij werden van een paar geitjes op de kinderboerderij, zijn we inmiddels aangekomen in een ander tijdperk.

Eentje waarbij alles sneller, spannender en heftiger moet. Niet omdat het moet, maar omdat het kan….

En zo kon het vorige week zomaar gebeuren dat ik, niet echt de meest sportieve, ineens met een helm op en met een mountainbike in mijn hand in een grot stond.

En alsof het nog niet erg genoeg was, waren we ook nog eens ingedeeld met 11 andere testosteron-bommetjes die ook wel zin hadden in een rondje biken.

Mijn eerste reactie? “Ja daag, dat ga ik mooi niet doen! Waar zijn de andere dames? Waarom is het plafond zo laag? Heeft die fiets maar één versnelling? Hoezo, niet slippen? Kan dat dan gebeuren? Waarom is die helm verplicht? Dus het plafond kan nog lager worden?”

80 beren in de grot…

Je leest het al, ik had in een paar seconden tijd zeker 80 beren in die grot weten te duwen. En toch was daar ook een ander (piep)klein stemmetje. Eentje die zei: “Hé vrouw, gooi al die rare overtuigingen dat je het niet kan of durft eens overboord en probeer het gewoon eens.”

En dat heb ik gedaan. Dat wil zeggen, ik heb mijn overtuiging dat ik het niet zou kunnen of durven, een beetje aangepast. Mijn (tijdelijke) nieuwe overtuiging: Ik weet niet of ik het durf of kan, maar ik ga het gewoon proberen. En mocht het niet gaan, dan kan ik altijd halverwege nog stoppen.

En in het begin vond ik het echt heel spannend. En het bergje op lukte net niet helemaal. En oké, ik moest best hard trappen om een beetje bij te blijven. Maar ik heb het wel mooi gedaan. En tot het einde meegedaan. En vooral heel trots op mezelf toen het klaar was!!

Te sterke overtuigingen

Waarom ik dit vertel? Omdat ik zelf weer eens gemerkt heb hoe sterk (mijn) overtuigingen kunnen zijn. En dat deze er gewoon voor hadden kunnen zorgen dat ik de activiteit niet gedaan had. Maar omdat ik me bewust was van de overtuiging en deze op tijd aan kon passen, heb ik toch weer een mooi avontuur kunnen beleven.

Laat jouw overtuigingen je dus ook niet teveel tegenhouden. Wanneer je denkt iets niet te kunnen of te durven, probeer je overtuiging dan eens een stukje aan te passen. Zodat ook jij mooie avonturen kunt beleven! 💛

Wist je dat ik op mijn facebookpagina dagelijks Facebooktips met je deel? Je vindt mijn pagina op https://www.facebook.com/deruimtecoach/